باور به اعجاز قرآن مبتنی بر شیوهای نوین در ارزیابی گزارههای کلامی
در بررسی استدلالهای مطرح در اعجاز قرآن، جای روشی که علاوه بر برون دینی بودن، کمی باشد تا در تعیین موارد اعجاز از سلیقه دورتر افتد، با اندک شبههای در موارد اعجاز و یا حتی حذف بعضی موارد از دایره استدلال، به قطعیت باور لطمه نزند، هر جنبهای از اعجاز را در بر بگیرد و در هر متنی قابل انجام باشد، خالی است. در این ارائه به کمک منحنی باور و محاسبه متغیرهای آن و همچنین با کمی کردن موارد اعجاز علمی قرآن با تجزیه به پنج مفهوم صراحت، صحت، دلالت، سبقت و سندیت و امتیازدهی به آنها، با شیوهای نوین، تاثیر تکتک موارد اعجاز را در باور نشان خواهیم داد. نهایتا فقط با ۴۲ مورد از اعجاز علمی قرآن، نشان داده میشود که برای انسان حقطلب و غیرمغرض که نحوه شکلگیری باورش از منحنی باور تبعیت میکند، باور بیش از ۹۸ درصد حاصل میشود که با افزودن موارد جدید اعجاز علمی و همچنین جنبههای دیگر اعجاز قرآن، این باور عملا با صد در صد تفاوتی نخواهد داشت. کلمات کلیدی: اعجاز قرآن، سندیت اعجاز، تحلیل کمی.