بازپژوهشی در هویت و تاریخ ذوالقرنین
ذوالقرنین، یکی از شخصیتهای تاریخی قصص قرآن است که پیرامون هویت و تاریخ او نظریات گوناگونی تا کنون ارائه¬شدهاست. شاخصترین این نظریات او را با چهرههای سرشناسی چون کوروش ایرانی، اسکندر مقدونی، شاهان مقتدر حمیری و حتی سلیمان نبی(ع) یکسان انگاشتهاند. در این تحقیق، ابتدا یک مرور نظاممند بر روی نظریات پیشین ارائه¬میشود، سپس بر اساس شواهد پیشین و همچنین شواهد و مدارک نویافته، به نقد تک¬تک رویکردها پرداخته¬میشود. سپس یک نظریه مختار پیرامون هویّت، تاریخ و جغرافیای داستان ذوالقرنین، محل سد و قوم یأجوج و مأجوج ارائه¬میشود. در نهایت، ذکر قرآن از ذوالقرنین به¬مثابه یک جنبه اعجازی این کتاب الهی مورد بررسی قرارمیگیرد. شواهد مورد استفاده در این تحقیق عبارت از مدارک تاریخی، گزارشهای مستند، احادیث، تفاسیر، شواهد عهدینی، اقوال کهن، نقشههای جغرافیایی کهن و شواهد ژنتیکی، علوم زمین و فیزیکی، تصاویر ماهوارهای و سنجش از دور، زبانشناسی، مردمشناسی، باستانشناسی، اسطورهشناسی و ادبیات تطبیقی و اسامی و نامهای مکانهای جغرافیایی است. مطابق نظریه مختار ارائهشده در این مقاله، ذوالقرنین احتمالاً کوروش ایرانی است. محل سد او در آلاسکا بوده و اکنون بقایای آن در زیر یخچالهای طبیعی آن ناحیه قرار دارد. قوم یأجوج و مأجوج، قومی مستقل از فرزندان یافث بن نوح(ع) بودهاند که احتمال خویشاوندی ژنتیکی آنها با خانواده چنگیزخان مغول (و نه همه قوم مغول) قابل طرح است. کلیدواژه ها: قرآن، ذوالقرنین، شواهد ژنتیکی، علوم¬ طبیعی، باستان¬شناسی، مردم¬شناسی، شواهد تاریخی، سنجش از دور.