کار و انرژی در آیات ابتدایی سوره مبارکه کهف

إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى ٱلْأَرْضِ زِينَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا

ما آنچه را روی زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل می‌کنند!

آیه 7 سوره کهف

عبارت محوری

احسن عملا

بیان مطلب علمی

تناسبات میان مفهوم های فیزیکی نظریه کار و انرژی با عبارات سیاق ابتدایی سوره مبارکه کهف، با رویکرد چندمعنایی:

قَيِّمًا ، تناسب با قیام، تناسب با حرکت در بین سطوح انرژی پتانسیل
بَأْسًا شَدِيدًا ، تناسب با آزاد شدن انرژی، تناسب با نیروی عامل کار
يَعْمَلُونَ ، تناسب با کار حاصل از نیرو
الصَّالِحَاتِ ، تناسب با جهت مندی، تناسب با جهت مندی کار، تناسب با کسینوس تتا در فرمول کار فیزیکی.
أَجْرًا ، تناسب با حاصل کار، تناسب با کار محاسبه شده برای یک نیرو.
مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا ، تناسب با قانون بقای کار و انرژی
أَحْسَنُ عَمَلًا ، ؟؟؟

والله اعلم

با رویکرد چندمعنایی، تداعی های عبارات مختلف ابتدایی در سوره مبارکه کهف، یک فضای معنایی برای تفسیر علمی (و برای اعجاز علمی فاز دوم و فاز سوم) فراهم می آورد. والله اعلم.
آیا می توان متناظر با مفهوم قرآنی "احسن عملا"، در فیزیک هم یک مفهوم "کار بهتر" تعریف کرد؟ مثلا نوعی وضعیت (State) درونی برای نیرو (Force) تعریف نمود که هنگام محاسبه کار، لحاظ شود و اینگونه مفهوم فیزیکی کار، به نحوی پارامتریزه شود که بتوان مفهوم کار بهتر را تعریف نمود. والله اعلم. (منظور از کار بهتر در این اعجاز علمی فاز سوم، یک بهتر بودن از حیث فیزیکی و علوم طبیعی است و نه بهتر بودن اخلاقی و نه الهیاتی).