شگفتی علمی سوره توحید از منظر شیءگرایی در مهندسی سیستمهای نرم افزاری (پیشنهاده)
منطق شیءگرایی، نظریهای با قدمت نیم¬قرن در مهندسی نرم¬افزار و علوم رایانشی است که صدها پژوهشگر به صورت مستقیم و هزاران پژوهشگر به صورت غیرمستقیم در تکوین و تکامل آن نقش¬داشتهاند و جزء معدود بنیانهای نظری علمی در حیطه مهندسی سیستمهای نرمافزاری است. بارزترین و مهمترین دستاوردهای شیءگرایی، برنامه¬نویسی شیءگرا در زمینه فن پیادهسازی سیستمها و نمودار کلاس در زمینه مدلسازی سیستمها است. منطق و رویکرد شیءگرایی چه در برنامه نویسی شیءگرا و چه در مدل¬سازی شیءگرا موفقیت خود را در زمینه ایجاد سیستمهای نرمافزاری به¬صورت مکرر و متواتر ثابت¬کردهاست. شیءگرایی مانند هر نظریه دیگر بر روی ستونها یا اصول موضوعهای بناشده¬است، مواردی مانند انتزاع، توارث، مدلسازی ساختاری و مدیریت پیچیدگی. تمامی این ستونها و اصول موضوعه به¬روشنی و صراحت در سوره مبارکه توحید جمع¬آمده¬است و میتوان کل نظریه شیءگرایی را بر اساس سوره توحید بازتوصیف¬نمود. یکی از ابعاد شگفتی علمی یا اعجاز علمی در سوره توحید، در بیان¬کردن تمامی اصول موضوعه لازم برای روش توصیف صفات، هویتها و روش تعریف معانی برای مدلسازی و توصیف انواع موجودیتها و سامانهها است. در حدیثی از امام سجاد(ع) به امکان تعمّق در آیات سوره توحید در آخرالزمان اشاره¬شده¬است. بر اساس برداشت علمی علامه طباطبائی(ره) از این حدیث شریف در این مقاله پیشنهاد¬شده¬است که شاید یکی از مصادیق تعمّق علمی در سوره توحید، تدبّر در زمینه اعجاز علمی این سوره در زمینه علوم نرمافزاری و روش توصیف موجودیتها و سیستمها است.
کلیدواژهها: اعجاز علمی قرآن کریم، شیءگرایی، مهندسی نرمافزار، سوره توحید.