بررسی صنایع ادبی واج‌آرایی و قلب در قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفة سجادیه با رویکردی کمّی برای تشخیص زیبایی متن

از شبکه نخبگان و قرآن‌کاوی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۷ توسط مسعود شفیعی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «=چکیده= با پیشرفت هوش مصنوعی، پردازش زبان‌طبیعی و گسترش استفاده از آنها در جهان امروز، شناسایی صنایع ادبی لفظی در متون شاخص نظیر عربی، فارسی و سایر زبان‌ها، به روش‌های سنتی امری وقت‌گیر و طولانی محسوب می‌شود. این پژوهش به تحلیل دو صنعت ادبی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چکیده

با پیشرفت هوش مصنوعی، پردازش زبان‌طبیعی و گسترش استفاده از آنها در جهان امروز، شناسایی صنایع ادبی لفظی در متون شاخص نظیر عربی، فارسی و سایر زبان‌ها، به روش‌های سنتی امری وقت‌گیر و طولانی محسوب می‌شود. این پژوهش به تحلیل دو صنعت ادبی واج‌آرایی و قلب در سه متن شاخص عربی، یعنی قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، می‌پردازد و با بهره‌گیری از الگوریتم‌های پردازش زبان‌طبیعی و تکنیک‌های هوش مصنوعی، سیستمی را طراحی‌کرده ‌است که به‌طور خودکار این صنایع ادبی را شناسایی و ارزیابی می‌کند. در این راستا، الگوریتم‌هایی برای شناسایی و کمی‌سازی واج‌آرایی و قلب طراحی و پیاده‌سازی شده ‌است تا به بررسی کارکرد این صنایع در غنای زبانی و بیانی متون دینی بپردازد. هدف اصلی این پژوهش، توسعه الگوریتمی برای تشخیص کمی زیبایی متن است، به‌ گونه‌ای که بتواند الگوهای زیباشناختی موجود در متن را کمی‌سازی و رتبه‌بندی کند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این الگوریتم محاسباتی علاوه بر تسهیل و تسریع تحلیل زیبایی‌شناختی متون دینی، می‌تواند راهگشای مطالعات مشابه در تشخیص خودکار ویژگی‌های ادبی متون مقدس باشد.

كلمات كليدي

واج‌آرایی، قلب، کمی‌سازی زیبایی متن، تحلیل متون دینی.