نوروتئولوژی دعا و نماز: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه مهرابی (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «دعا و نیایش عاملی برای آرامش در زندگی انسانها شناخته شده است. یافتهها حاکی از آن است که هورمونهای مثبت در هنگام دعا باعث آرامش بدن میشود. اهمیت این موضوع این است که نماز و دعا موجب تقرب انسان به خدا میشود و اساسا ضرورت دارد که انسان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
كلمات كليدي: دعا، نماز، نوروتئولوژی، عبادت، هورمونها. | كلمات كليدي: دعا، نماز، نوروتئولوژی، عبادت، هورمونها. | ||
[[رده: | [[رده: چکیده]] | ||
[[رده: نوروتئولوژی]] | [[رده: نوروتئولوژی]] | ||
[[رده: عبادت]] | [[رده: عبادت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۸
دعا و نیایش عاملی برای آرامش در زندگی انسانها شناخته شده است. یافتهها حاکی از آن است که هورمونهای مثبت در هنگام دعا باعث آرامش بدن میشود. اهمیت این موضوع این است که نماز و دعا موجب تقرب انسان به خدا میشود و اساسا ضرورت دارد که انسان روشهای نزدیک شدن به خدا را بشناسد. روش این نوشتار توصیفی کتابخانهای این است که دعا روشی مهم و تاثیرگذار برای تعلیم و تربیت و تعالی بخشیدن به روح آدمی در ساحتهای فردی و اجتماعی است و هدف از نماز عبادت خدا است زیرا اظهار بندگی و اطاعت از اوامر خدا در قرآن هدف خلقت عنوان شده است. كلمات كليدي: دعا، نماز، نوروتئولوژی، عبادت، هورمونها.