معناشناسی واژه «خلد» در قرآن کریم

امروزه فهم آیات قرآنی از مهم‌ترین دغدغه‌های پژوهشگران این حوزه به شمار می‌رود. چه، قرآن کریم به عنوان کتاب الهی با رويكرد هدايت‌گرانه از شيوه‌‌‌هاي گوناگون سخن در راستاي انتقال پيام به مخاطبان خود و مصداق‌‌‌سازي آنها در زمان‌‌‌های مختلف بهره ‌جسته ‌است. گفتمان قرآن بر اساس انسجام، سوره‌‌‌ها و آیاتش را بر اهداف مهمی بنا نهاده‌ است و رویداد و پدیده‌‌‌ها را با اسلوب و روش متفاوتی در سوره‌ها جای می‌‌‌دهد. آموزه‌‌‌های قرآني، در یك روند نزولي از جانب خداوند برای مخاطب ارسال می‌‌‌شود. این آموزه‌‌‌ها اصول مشترک فرستنده و مخاطب مي‌‌‌باشند که ارسال و دریافت آنها به آفرینش یك رویداد ارتباطي ميان این دو مي‌‌‌انجامد. در این صورت پرداختن به مقوله معناشناسی قرآن که بر رویکرد تعاملي و ارتباطي زبان تأکيد دارد، اهميت مي‌‌‌یابد. در این میان واژه‌‌‌ی «خَلَدَ» و مشتقات آن در قرآن کریم کاربرد بسیاری دارد و طیف وسیعی از امور اخروی یعنی بهشت و بهشتیان یا جهنم و جهنمیان را در بر می‌‌‌گیرد. ازاین‌رو نگارندگان در نوشتار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به شرح کامل دیدگاه لغتشناسان و مفسران پیرامون این دسته از آیات پرداخته و معنای مناسب هر کدام را تبیین کرده‌اند. از یافته‌های تحقیق استنباط می‌شود که هرچند معنای اصلی واژه "خلد"، به معنای جاویدان، ماندگار و ابدی است، اما در آیاتی از قرآن کریم دلالت‌های معنایی متفاوتی یافته است. كلمات كليدي: قرآن کریم، واژه خلد، معناشناسی، روابط مفهومی، دلالت معنایی.