تعلیم و تربیت در قرآن و نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «تعلیم و تربیت در قرآن و نهج البلاغه به عنوان دو منبع غنی و معتبر اسلامی، نقش اساسی در شکلدهی به شخصیت فرد و جامعه ایفا میکند. این مقاله به بررسی اصول و مفاهیم کلیدی تعلیم و تربیت در این دو متن مقدس میپردازد. قرآن کریم با تأکید بر علمآموزی،...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
کلمات کلیدی: تعلیم و تربیت، قرآن کریم، نهج البلاغه، تربیت اخلاقی. | کلمات کلیدی: تعلیم و تربیت، قرآن کریم، نهج البلاغه، تربیت اخلاقی. | ||
[[رده: | [[رده: چکیده]] | ||
[[رده: تعلیم و تربیت]] | [[رده: تعلیم و تربیت]] | ||
[[رده: تربیت اخلاقی]] | [[رده: تربیت اخلاقی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۱
تعلیم و تربیت در قرآن و نهج البلاغه به عنوان دو منبع غنی و معتبر اسلامی، نقش اساسی در شکلدهی به شخصیت فرد و جامعه ایفا میکند. این مقاله به بررسی اصول و مفاهیم کلیدی تعلیم و تربیت در این دو متن مقدس میپردازد. قرآن کریم با تأکید بر علمآموزی، تفکر و تعقل، انسان را به جستجوی حقیقت و شناخت عمیقتر از خود و جهان پیرامونش دعوت میکند. همچنین، نهج البلاغه با بیانات حکیمانه امام علی (ع) به اهمیت تربیت اخلاقی و اجتماعی اشاره دارد و بر لزوم پرورش فضایل انسانی تأکید میکند. این مقاله تلاش دارد تا با تحلیل آیات و خطبهها، روشهای تربیتی و تأثیرات آنها بر زندگی فردی و اجتماعی را مورد بررسی قرار دهد و نشان دهد که چگونه آموزههای اسلامی میتواند به بهبود کیفیت تعلیم و تربیت در جوامع معاصر کمک کند. کلمات کلیدی: تعلیم و تربیت، قرآن کریم، نهج البلاغه، تربیت اخلاقی.