ملیتین نیش زنبور و شفابخشی عسل طبیعی
عبارت محوری
فیه شفاء
بیان مطلب علمی
بخش های پر رنگ در تصویر چندگانه زیر، نشان دهنده ملیتین (یک مولکول پپتیدی که بخش اصلی مواد نیش زنبور عسل را تشکیل می دهد) است. بخش های کمرنگ، نشان دهنده ساختار پروتئین اسپایک ویروس کروناست. همان طور که در تصویر مدلسازی شده زیر مشاهده می شود، ملیتین به پروتئین اسپایک ویروس کرونا متصل می شود. این اتصال بسیار قوی است و اتصال آن از برخی پپتیدهای مصنوعی طراحی شده برای مهار ویروس کرونا هم قوی تر است. از این رو احتمالا می تواند موجب مهار این ویروس شود. گزارش هایی هم از عدم ابتلای جوامع زنبورداری ووهان و اردبیل به کرونا به دلیل گزش با نیش زنبور در مجلات معتبر علمی بین المللی [۱] و برخی رسانه های عمومی [۲]گزارش شده است.
زنبورهایی که در طبیعت در معرض مواد گوناگون طبیعی بوده باشند، برای دفاع از خود در برابر انواع عفونتهای طبیعی، در بافتهای بدن خود ملیتین تولید می کنند. رد بر جا مانده از این ملیتین ها در محصولات کندوی عسل، می تواند توضیح دهنده برخی خواص ضد ویروسی عسل های طبیعی باشد. در عسل طبیعی و خام (تصفیه و پردازش صنعتی نشده)، مقادیر بسیار کمی از ملیتین وجود دارد که می تواند موجب انواع واکنش های بیولوژیک در بدن شود.
خواص شفابخش عسل
در آیه 69 سوره نحل به خاصیت شفابخشی عسل برای مردمان اشاره شده است: ُ ... فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاس ِ... ... در آن شفایی برای مردمان است ...
شفا زمانی رخ می دهد که عامل بیماری برطرف شود. یعنی بین تسکین و شفا تفاوت وجود دارد. مثلا داروی مسکن ممکن است یک درد را تسکین دهد اما باز هم داروی دیگری ممکن است لازم باشد تا علت بیماری برطرف شود. علت بسیاری از بیماری های همه گیر که عموم مردم را درگیر خود می کند باکتری ها، قارچ ها و به صورت کلی میکروبها هستند. اگر ماده ای خاصیت ضد باکتری، ضد قارچ و ضد میکروبی داشته باشد، در آن صورت چون با علت بیماری مبارزه می کند می تواند برای برخی بیماری ها خاصیت شفابخشی داشته باشد. طبق تحقیقات دانشمندان، عسل دارای خواص ضد میکروبی و ضد قارچی و ضد برخی باکتری ها و ویروسهاست. مثلا عسل، ضد باکتری هلیکوباکترپیلوری که عامل زخم معده و زخم های گوارشی است می باشد. البته خاصیت شفابخشی عسل مانند هر دارو و غذای دیگر بایستی توسط دانش پزشکی و پزشک به خدمت گرفته شود و در قرآن کریم هم اشاره شده که عسل حاوی شفایی است و نه اینکه همه شفاها را دارا می باشد. پس اگرچه خاصیت شفابخشی دارد ولی هر بیماری را درمان نمی کند و بر پزشکان و محققان است که شفای درون عسل را برای مردمان استخراج کنند و برای درمان برخی بیماری ها کاربردی نمایند.