نقش ویتامین د در زیستمندی و اعجاز علمی قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{QFrame|Surah=78|Ayah=11}} | {{QFrame|Surah=78|Ayah=11}} | ||
=عبارت محوری= | =عبارت محوری= | ||
وَجَعَلْنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشًا | |||
=نکته= | =نکته= | ||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۱
وَجَعَلْنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشًا
و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش!
آیه 11 سوره نبأ
عبارت محوری
وَجَعَلْنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشًا
نکته
نهار را نور و روشنای روز معنا کرده اند. معاش هم مرتبط با حیات و زندگی معنا شده است. با رویکرد چندمعنایی می توان این معنا را برای آیه شریفه پیشنهاد نمود که "نور و روشنای روز را سبب (ضروری) برای حیات و زیستمندان قرار دادیم"
یعنی همان طور که "حی" به "ماء" وابسته است، صاحبان "عیشه" به "نهار" وابسته اند.
می دانیم که حیوانات، از جمله کالبد انسان، به ویتامین ضروری د وابسته اند. منبع اصلی تولید ویتامین د در بدن قارچ ها و حیوانات و کالبد انسان، نور روز (خصوصا نور ظهرگاهی و وقت نهار) است.
لذا جالب است که 1400 سال پیش قرآن کریم، نور روز را (همانند آب حیات) یک عنصر ضروری برای زیستمندان دانسته باشد والله اعلم.