مصادیق مولکولی برای "شجره من یقطین" و کرونا

مصادیق مولکولی برای "شجره من یقطین"

یکی از راه های محافظت سلولها از آلودگی به ویروس ها، پوشانده شدن سطح آنها با ترکیبات محافظی است که مانع از اتصال ویروس یا عبور مواد وراثتی آن به درون سلول شود.

با رویکرد چندمعنایی و با این فرضیه که بیماری یونس نبی (ع) یک عفونت تنفسی ویروسی بوده است (که قرائن آن در پستهای قبلی پیرامون نهنگ یونس و محل قرار گیری او در بینی نهنگ که مملو از ویروس ها از جمله کرونا ویروس هاست، بیان شد)، می توان یک دسته از مصادیق "شجره من یقطین" را در سطح مولکولی دنبال نمود: روییدنی هایی مولکولی و بسیار ریز که بر روی سلولهای تنفسی یونس (ع) روییدند و مانع از گسترش ذات الریه در او شدند، شاید والله اعلم.

مصادیق پیشنهادی برای این روییدنی های مولکولی بر سطح سلولهای تنفسی یونس (ع)

1- کامپلکس های متال-آلکالوئید (مثل ترکیب فلزات با تریگونلین)

2- لکتین های گیاهی ضد ویروس (منبع مثل بسیاری از دانه ها، گیاهان و میوه ها)

3- پلی پپتیدها (منبع مثل عسل)

4- گاما-گلوبولین ها (تحریک ترشح با املاحی مثل منیزیوم و فلزات)

تمامی این موارد هم مولفه های مفهومی "شجره" را دارند و هم می توانند مصداق "من یقطین" باشند: چون همانند یک گیاه رونده و روینده، می توانند بخشهایی از سطح سلول را از اتصال ویروس و یا عبور مواد وراثتی آن حفاظت کنند. والله اعلم.