توسعه پایدار

از شبکه نخبگان و قرآن‌کاوی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۰۹ توسط Abd (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{نمایش پیام|approved|این پژوهش، در :شبکه_نخبگان_و_قرآن%E2%80%8Cکاوی:درباره| پژوهشکد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این پژوهش، در پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتی انجام شده است.
فَإِذَا مَسَّ ٱلْإِنسَٰنَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلْمٍۭ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
هنگامی که انسان را زیانی رسد، ما را (برای حلّ مشکلش) می‌خواند؛ سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می‌گوید: «این نعمت را بخاطر کاردانی خودم به من داده‌اند»؛ ولی این وسیله آزمایش (آنها) است، امّا بیشترشان نمی‌دانند.
آیه 49 سوره زمر


عبارت محوری

يَتَوَفَّى ٱلْأَنفُسَ-حِينَ مَوْتِهَا-قَضَىٰ عَلَيْهَا ٱلْمَوْتَ

پرسش

توسعه پایدار در غرب مبتنی بر علوم بشری با آیه فوق چه رابطه‌ای دارد؟