اعجاز و اعجازمندی قرآن کریم از منظر میان رشته ای

آیا انصافا کتابی غیر از قرآن می شناسیم که این تعداد از مفسرین از علوم مختلف (ادبی، تربیتی، تاریخی، زیستی، تجربی، فیزیکی، شناختی، ...) برایش سراغ داشته باشیم؟ عقلا قرآن خاص نیست؟ ویژه نیست؟ شبیهش را چه کسی می تواند بیاورد؟ فردوسی؟ نظامی گنجوی؟ انیشتین؟ اینها که هر کدام در یکی از این وجوه، بسیار ناقص النتیجه هستند. اعجاز قرآن از حیث کیفیت مواجهه متخصصین با آن، یک اعجاز آشکار از نظر عقل مداقه گر تحلیلی است. با یک رویکرد و روش گذشته نگر، می توان تصدیق کرد که هیچ نویسنده معروف و نخبه ای را نمی شناسیم که بتواند این چنین "میان رشته ای" و در هر رشته خوب و سرآمد، ظاهر شده باشد. پس قرآن که بسیار میان رشته ای و در هر رشته ای خوب و سرآمد است، خاص است. ویژه است. این ویژگی که عقلا از بشر عادی نمی آید، اعجاز است. پس اعجاز، مورد تصدیق عقل عادی ما می تواند باشد.