اشاره علمی به کرویت زمین و واژه دحیها

قرآن کریم اشارات مختلفی به پدیده های ناشی از "گردش زمین کروی به دور خودش" داشته است. مواردی مانند:
1- وجود مشرق ها و مغرب ها
2- پیچیدن روز و شب
3- حرکت پیوسته و در هم تنیده روز و شب به دنبال یکدیگر
4- گنبدواری آسمان برای حرکتهای ظاهری اجرام سماوی از منظر ناظر زمینی

همچنین در آیه شریفه "والارض بعد ذلک دحیها"، از واژه دحیها برای زمین استفاده شده است.

5- فقط به دلیل اینکه زمین کروی است، نقشه گسترده ی سرتاسری مغرب تا مشرق آن، بیضی وار می شود. لفظ دحیها در عبارت قرآنی "والارض بعد ذلک دحیها"، طبق نظر برخی مفسرین، اشاره به شکل بیضی وار (تخم مرغی) و گسترده شدن سطح زمین دارد. از جمع این دو نکته، اشاره مستقیم قرآن کریم به کرویت زمین استنباط می شود. والله اعلم. کتاب العین و لسان العرب، برای معرفی معنای ریشه "دحو" از دو مورد زیر استفاده کرده اند که هر دو با بیضی وار تناسب دارد: 1- غلتان چوبی کودکانه (دارای شکل مدور و شبیه به بیضی وار). 2- لانه شترمرغ که در آن تخم می گذارد (شکل زیر). لذا موضع کسانی مانند آیه الله معرفت که معنای دحیها را با شکل بیضی وار مرتبط دانسته اند، از منظر زبان شناسی شناختی، قابل دفاع است.

دحیها و کرویت زمین