حیات در کرات دیگر از منظر قرآن و علم
چکیده
حیات حقیقتی است که علم تا کنون نتوانسته تعریف جامع و روشنی از آن ارائه دهد. بنابر آخرین دستاوردها، دانشمندان اعتراف کردهاند که آنچه از حیات میشناسند متکی است بر تجربه آنان از ساختارهای بیولوژیکی که تنها بر روی زمین است، در حالیکه امکان وجود حیات به صورتهای دیگر وجود دارد. در واقع این اعتراف دانشمندان امکان وجود مخلوقاتی چون فرشته و روح که از دید انسان ناپیدا هستند را تایید و سازگاری میان علم و دین را نشان میدهد. امروزه دانشمندان با در نظر گرفتن شاخصههای حیات زمینی و شرایط آن، شواهدی از چنین حیاتی در کرات آسمانی دیگر یافتهاند. البته این شواهد هنوز به طور قطعی حیات در آسمان را به ثبوت نمیرساند. ولی قرآن در آیه (شوری:29) از حیات در آسمان سخن گفته است. برخی مفسران بر این باورند که آیه به وجود حیات زمینی در کرات آسمانی اشاره دارد و برخی دیگر معتقدند که مراد آیه، حیات موجودات فرا زمینی چون ملائک و روح در آسمانها است. در این مقاله با تحلیل نظرات تفسیری، احتمال درستی نظر اول تقویت میشود. در این صورت اگر روزی حیاتی همچون حیات جانداران زمینی در کرات آسمانی کشف شود، این آیه اعجاز علمی قرآن را بیش از پیش آشکار میکند.