پیوستگی و جداسازی آسمان‌ها و زمین: تفاوت میان نسخه‌ها

از شبکه نخبگان و قرآن‌کاوی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۲: خط ۲:


=بیان ایده=
=بیان ایده=
در این آیه به مرحله‌ای از آفرینش اشاره شده است که آسمان‌ها و زمین به هم متصل بودند و خداوند آنها را جدا کرد. واژه «رتق» به معنای بستن و به هم پیوستن، مصدر است و در آيه به معناى اسم مفعول استفاده شده است و «فتق» به معناى گشودن و باز كردن و ضدّ رتق است. درباره مراد از «رتق» و «فتق» (پيوستگى و جدايى) آسمان‌ها و زمین چیست، نظرات مختلفی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برخی برآنند که منظور از پيوستگى، يكنواخت بودن مواد جهان است، به طورى كه‏ همه در هم فرو رفته بود و به صورت ماده واحدى خودنمايى مى‌‏كرد، از آنجا که مرتب جزئياتى از زمين جدا گشته به صورت مركبات و مواليد جلوه مى‏‌كنند، و همچنين مواليدى در جو پديد مى‏‌آيد، می‌توان به این نتیجه رسید که روزى همه اين موجودات منفصل و جداى از هم، منظم و متصل به هم بودند، یعنی يك موجود رتق و متصل الاجزاء وجود داشته است که بعدها خداى تعالى آن را فتق كرده و در تحت تدبيرى منظم و متقن، موجوداتى بى‏‌شمار از دل آن يك موجود بيرون آورد كه هر يك براى خود داراى فضيلت‏‌ها و آثارى شد<REF>طباطبایی،14/278</REF>.
برخی منظور از به هم پيوستگى آسمان را اين دانسته‌اند كه در آغاز بارانى نمى‏‌باريد و به هم پيوستگى زمين را نیز چنین تفسیر کرده‌اند كه در آن زمان گياهى نمى‏رویيد، اما خدا اين هر دو را گشود، از آسمان باران نازل كرد و از زمين انواع گياهان را رويانيد. روايات متعددى از طرق اهل بيت (ع) به معنى اخير اشاره مى‌‏كند» <REF>مکارم شیرازی،13/395</REF><REF> طبرسی،7/72</REF>.


=بررسی لغوی و تفسیری=
=بررسی لغوی و تفسیری=

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۷

أَوَلَمْ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَٰهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ ٱلْمَآءِ كُلَّ شَىْءٍ حَىٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ
آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند، و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم؛ و هر چیز زنده‌ای را از آب قرار دادیم؟! آیا ایمان نمی‌آورند؟!
آیه 30 سوره انبیاء

بیان ایده

در این آیه به مرحله‌ای از آفرینش اشاره شده است که آسمان‌ها و زمین به هم متصل بودند و خداوند آنها را جدا کرد. واژه «رتق» به معنای بستن و به هم پیوستن، مصدر است و در آيه به معناى اسم مفعول استفاده شده است و «فتق» به معناى گشودن و باز كردن و ضدّ رتق است. درباره مراد از «رتق» و «فتق» (پيوستگى و جدايى) آسمان‌ها و زمین چیست، نظرات مختلفی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

برخی برآنند که منظور از پيوستگى، يكنواخت بودن مواد جهان است، به طورى كه‏ همه در هم فرو رفته بود و به صورت ماده واحدى خودنمايى مى‌‏كرد، از آنجا که مرتب جزئياتى از زمين جدا گشته به صورت مركبات و مواليد جلوه مى‏‌كنند، و همچنين مواليدى در جو پديد مى‏‌آيد، می‌توان به این نتیجه رسید که روزى همه اين موجودات منفصل و جداى از هم، منظم و متصل به هم بودند، یعنی يك موجود رتق و متصل الاجزاء وجود داشته است که بعدها خداى تعالى آن را فتق كرده و در تحت تدبيرى منظم و متقن، موجوداتى بى‏‌شمار از دل آن يك موجود بيرون آورد كه هر يك براى خود داراى فضيلت‏‌ها و آثارى شد[۱].

برخی منظور از به هم پيوستگى آسمان را اين دانسته‌اند كه در آغاز بارانى نمى‏‌باريد و به هم پيوستگى زمين را نیز چنین تفسیر کرده‌اند كه در آن زمان گياهى نمى‏رویيد، اما خدا اين هر دو را گشود، از آسمان باران نازل كرد و از زمين انواع گياهان را رويانيد. روايات متعددى از طرق اهل بيت (ع) به معنى اخير اشاره مى‌‏كند» [۲][۳].

بررسی لغوی و تفسیری

کلمات اصلی

  • رَتق: ضميمه كردن و به هم چسباندن دو چيز [۴]
  • فَتَقنا: فعل ماضی از ریشه «ف ت ق» به معنای جداسازى دو چيز متصل به هم [۵]

اهداف و روش تحقیق

آیات مرتبط=

سوالات تحقیق

پانویس و منابع

  1. طباطبایی،14/278
  2. مکارم شیرازی،13/395
  3. طبرسی،7/72
  4. راغب اصفهانی،ص 341
  5. همو،‏ص 623