|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| طبق نقل ختای نامه:
| |
| [[پرونده:Kelmaq.jpg|قاب|قلماق و سد ذوالقرنین]]
| |
| 1- کوه قاف و سد ذوالقرنین و صحرای قلماق در مشرق صحرای قبچاق (سیبری قدیم) قرار دارد.
| |
|
| |
|
| 2- سگسر، مرغسر، استرسر، زاغ سر و شهر زنان، از قبایل و شهرهای قاره آمریکا بوده اند.
| |
| (احتمالا پوست یا تمثال این حیوانات را بر سر می گذاشته اند. درباره سرخپوستان هم گزارش و عکس داریم که چنین می کرده اند. برای شهر زنان هم از آمریکای مرکزی و جنوبی گزارش داریم).
| |
|
| |
| 3- در دامنه سد ذوالقرنین، ریگ سفید (برف و یخ ؟) بوده است. در این دامنه صدها هزار نفر از قوم قلماق زندگی می کرده اند.
| |
| برای جنگ خروج می کنند و قلماقستان و ایوغورستان و تبت و مغولستان و خطا و سپس چین را شکست می دهند.
| |
|
| |
| 4- نام این پادشاه، اسن تیشی بوده است.
| |
|
| |
| می دانیم لقب نماینده حکومت مغول در چین، تیشی بوده است.
| |
|
| |
| نام یکی از نوه های دختری چنگیز هم پسری به نام "اسن" بوده است.
| |
|
| |
| لذا عبارت "اسن تیشی" عبارتی است که دلالت بر فرهنگ مغولی دارد.
| |
|
| |
| قبه (احتمالا همان قبه آرین و گنگ دژ) در سرزمین قلماق بوده است:
| |
|
| |
| کلمه قیلماق به صورت کیلماک Kilmaq در دو زبان آلاسکایی مختلف وجود دارد: در زبان یوپیک و زبان آلیوت.
| |
|
| |
| قلماق ها / قالماق ها به تدریج
| |
| به شرق مهاجرت کردند. در زمان قبل از چنگیز به قبچاق و ختا آمدند. سپس در زمان چنگیز در ا دوی طلایی او و مغولستان حضور یافتند. سپس در ناحیه بین کاشغر و ختن مستقر شدند. سپس در زمان صفویه به مشرق دریای خزر رسیدند. برخی از حملات شمال شرقی به ممالک ایران در زمان صفویه توسط قالماق ها صورت گرفت.
| |
|
| |
| پیشروی روس ها به سمت شرق و شکست تاتارها، ترکان و قالماق ها در آسیای میانه در حوالی 1870 رخ داد. سپس به پیشروی ادامه دادند و در حوالی ابتدای قرن بیستم به خاور دور رسیدند.
| |
|
| |
| در حماسه آلپامیش (یکی از حماسه های ملی ملل ترک آسیا خصوصا دشت قبچاق)، قالماق ها دشمن اصلی اند و مبارزه اصلی آلپامیش (قهرمان ملی ترکهای دشت قبچاق) با قلماق هاست. جالب است که در این حماسه، کیقباد (احتمالا ایرانی و از نظر نژاد کیانی و احتمالا نماینده حاکمیت هخامنشی) همپیمان آلپامیش و همپیمان ترکان دشت قبچاق و دشمن قلماق هاست.
| |
|
| |
| طبق نقل های تاریخی، ترکها و ترکمانان، هم پیمان ذوالقرنین و ضد یاجوج و ماجوج می شوند.
| |
|
| |
| عقیده عمومی بر این است که آپاچی ها از آلاسکا به نواحی مرکزی تر آمریکا مهاجرت کرده اند.
| |
|
| |
| در یک منبع ذکر شده بود که این مهاجرت در پی انفجار کوه آتشفشان چرچیل در آلاسکا و تبعات آن رخ داده است.
| |
|
| |
| در منبع دیگری ذکر شده بود که نژاد آپاچی ها و برخی مغولان، به اجداد مشترکی می رسد.
| |
|
| |
| در منبع دیگری ذکر شده بود که هیروگلیف آپاچی و هیروگلیف مغولی اولیه، دارای شباهت زیادی هستند.
| |
|
| |
| می توان پیشنهاد نمود که ریشه مردمان آپاچی، قلماق، برخی از مغول و برخی از تاتارها و اروق چنگیز (خاندان چنگیز) به نواحی اطراف سد (احتمالا درون خلیج یاکوتات) بر می گردد.
| |
|
| |
| صورت دیگر قلماق، قلموق است.
| |
|
| |
| زبان مغولی را گاهی زبان قلماقی یا زبان قلموقی می گویند.
| |
|
| |
| کلموک هم به قلموق (و قلماق) می گویند.
| |
| لاتین آن Kalmyk است.
| |
|
| |
| زمانی که قلماق ها به جنوب غربی روسیه رسیدند، به آنها کلمیک اطلاق شد.
| |
| [[پرونده:Frombooks234.jpg|قاب|وسط|درباره قلماق از چند کتاب مختلف]]
| |