بررسی تأثیرآموزش هوش اخلاقی مبتنی بر داستان¬های قرآنی و نیایش بر سلامت معنوی دختران بازپروری بهزیستی شهراصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر داستانهای قرآنی و نیایش بر سلامت معنوی دختران بازپروری بهزیستی شهر اصفهان است. روش انجام تحقیق حاضر، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل و از نوع هدف بنیادی-کاربردی است. جامعه آماري پژوهش، شامل کليه دختران بازپروری بهزیستی شهر اصفهان در سال 1400 بود که با استفاده از نمونهگیری دردسترس، 36 نفر از دخترانی که در مرکز بازپروری بهزیستی شهر اصفهان بودند، انتخاب¬شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (18نفر) و گروه آزمایش (18نفر) قرار دادهشدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش¬نامه سلامت معنوی پولتزین والیسون (1983) بود. همچنین جلسات آموزش هوش اخلاقی مبتنی بر داستانهای قرآنی در هشت جلسه 90 دقیقهای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. دادههای بهدستآمده در دو سطح آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) تجزیه و تحلیل¬شد. نتایج تحلیل دادهها نشان¬داد که این مداخله بر سلامت معنوی و خرده مقیاس سلامت وجودی با سطح معناداری p=0/001 تاثیرگذار بوده و در خرده مقیاس سلامت مذهبی، تأثیر معناداری مشاهده-نشدهاست.

کلیدواژه‌ها: آموزش هوش اخلاقی، داستان‌های قرآنی، معنویت، سلامت معنوی، دختران بازپروری.