جنگ شناختی در قرآن کریم

از شبکه نخبگان و قرآن‌کاوی
نسخهٔ تاریخ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۲ توسط Shefa (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ارسال شده توسط کاربران، در دست بررسی
ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلْكَٰفِرِينَ
سپس خداوند «سکینه» خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد؛ و لشکرهایی فرستاد که شما نمی‌دیدید؛ و کافران را مجازات کرد؛ و این است جزای کافران!
آیه 26 سوره توبه

عبارت محوری

جُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا

بیان مطلب علمی

یکی از مصادیق احتمالی قابل بررسی برای جنودی که دیده نمی شوند و موجب عذاب می شوند، تاثیرات شناختی و روانی و جنگ شناختی و روانی می تواند باشد والله اعلم. گاهی می توان بدون توسل به قدرت سخت و صرفا به کمک قدرت نرم (خصوصا جنگ شناختی)، اقدام به شکست دشمن تا بن دندان مسلح نمود. در ادامه به یک مثال مرتبط و مهم تاریخی-اسلامی اشاره شده است.
کرامت علمی عاشوراء از منظر علوم نظامی و ژئوپلتیک
یکی از آخرین اکتشافات یا ابداعات نظامی بشر این است که با یک جنگ ترکیبی (مرکب از ابعاد مختلف خصوصا جنگ شناختی Cognitive) می توان دشمنانِ تا بن دندان مسلح را بدون توسل به قوه‏ ی صرف نظامی، شکست داد. در سال 61 هجری قمری (حدود 14 قرن پیش)، امام حسین (ع) این موضوع را می دانستند و آن را بمرحله اجرا گذاشتند (1). یک بعد مهم از حماسه عاشورا، در کنار دیگر ابعاد آن، همین پیروزی ژئوپلتیک و استراتژیک آن است. یک پیروزی از جنس پیروزی حق بر باطل، خون بر شمشیر و پیروزی هدایت بر ضلالت. این پیروزی اگرچه موید به تاییدات الهی بود، ولی از منظر اسباب و مسببات زمینی هم، بسیار بسیار شگفت و دقیق و درس آموز است. با حماسه عاشوراء تبلیغات مزورانه، مکارانه و طولانی مدت معاویه به نفع خودش و بر ضد اهل بیت هدی (ع) خنثی شد و هم اقدامات گسترده بنی امیه بر ضد دین خدا و بر ضد وحی الهی، به شکست کشانده شد و هم در عرض چند سال، طومار شجره ملعونه بنی امیه در هم پیچیده شد. اگر فداکاری امام حسین (ع) و حماسه ی "هوشمندانه" حسینی رخ نمی داد، بنی امیه نشانی از اسلام باقی نمی گذاشتند. شاید یکی از ابعاد معنایی "این دنیاییِ" عبارت "باب نجاه الامه" که خطاب به امام حسین (ع) بیان می شود، همین نکته باشد که امت اسلامی را (که قبلا از گردنه هایی مثل بدر و حنین و فتح مکه به ید با کفایت پیامبر اسلام (ص) و امیرالمومنین حضرت علی (ع) عبور داده شده بود) از فتنه "بنی امیه" نجات داد. آن هم به نحوی که علاوه بر این بعد سیاسی، ابعاد بالاتر معنوی و انسانی عاشوراء، تا ابد درس آموز بندگان خدا و احرار جهان شد.[۱]

منابع و پانویس

  1. بر اساس یک فیش تحقیقی از مرحوم آیه الله سید محمود مجد (ره)