درخت سدار در نزد فنیقی ها، سومری ها و قرآن کریم
عبارت محوری
سدره المنتهی
بیان مطلب علمی
درخت سدار در نزد فنیقی ها، سومری ها و قرآن کریم
درخت سدار دارای چند گونه معروف است:
1- سدار لبنانی 2- سرار اطلسی مراکشی 3- سدار آمریکای شمالی (چندین گونه)
در کنار عقاب و کشتیرانی، درخت سدار هم یکی از نمادهای همراه با قوم فنیقی (کنعانیان) بوده است. اتفاقا در هر سه مکان بالا (لبنان، مغرب آفریقا و آمریکای شمالی) ردپای فنیقی ها (با عقابشان، با کشتی رانی شان و با درخت سدارشان) کشف شده است.
اما در میان متون سومریان هم، نیایش هایی هست که اشاره به سرزمینی می کند که کوهستان درختان سدار دارد و محل مقدسی است و محل طلوع خورشید است و در شرق و شمال شرق قرار دارد [۱] و یک دیوار بزرگ حوالی سمت آن واقع است [۲] (مطلع الشمس داستان ذوالقرنین قرآن و سدره المنتهی شب معراج را با آن مقایسه نمایید).
از جمع این موارد می توان نتیجه گرفت که هم بخشی از مردمان سومریان و هم فنیقی ها اولا از وجود سرزمینهای آلاسکا در نهایت مشرق زمین مطلع بوده اند، در ثانی آن نواحی را تا حدودی مقدس می دانستند (مانند ایرانیان باستان) و ثالثا ممکن است میان یکی از مصادیق سدره المنتهی قرآن کریم با درختان سدر منتهای مشرق، رابطه ای باشد والله اعلم. این جالب است که بتوان مفهومی مشترک در بعضی نیایش های ادیان قدیم با معارف اسلامی یافت: چون موید وحدت ارسال رسل و وحدت ادیان الهی است. همچنین موید زبان جهانی قرآن کریم است که از نمادهای همه اقوام و ملل، برای انتقال مفاهیم بهره برده باشد. والله اعلم. چهارم هم این نتیجه را می توان گرفت که بخشی از مردمان ساکن در بین النهرین، مهاجرت یا رفت و آمدهایی تا آلاسکا و از آلاسکا داشته اند و تصور کنونی ما از گستره و دامنه جهانگردی ایشان، احتمالا کامل نیست.
منابع و پانویس
- ↑ Heimpel, Wolfgang. "The sun at night and the doors of heaven in Babylonian texts." Journal of Cuneiform Studies 38, no. 2 (1986): 127-151.
- ↑ http://www.myoldmaps.com/maps-from-antiquity-6200-bc/title-babylonian-world-map/