ایرانی بودن ابراهیم خلیل (ع)
عبارت محوری
هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ
بیان مطلب علمی
"حضرت ابراهیم (ع)، ایرانی بود."
این جمله شهید مدرس است. جمله ای که اگرچه ایشان بر اساس اماره ها و اجتهاد تاریخی خودشان بیان کردند، ولی بنا به شواهد امروزین و نویافته هم، به نظر می رسد کاملا درست است.
1- در نسب اجدادی ابراهیم (ع) که دانشمندان انساب و تاریخ ارائه کرده اند، یک نام کاملا ایرانی به چشم می خورد.
2- خود واژه آزر، نام عموی ایشان، در زبان های میان رودان با واژه آذر فارسی، دارای اشتراک ریشه است.
3- ایشان از قومی چوپان و چوپان زاده و خودشان هم چوپان و گله دار بودند. چوپانی، اختراع آریایی ها بوده است.
4- طبق برخی گزارش های تاریخی، حضرت ابراهیم (ع) دارای نیای "آرامی" بوده است.
اما آرامی ها که بودند؟ تازه واردانی به خاورمیانه که جابجا میشدند و از جمله مشاغلشان چوپانی و از جمله نمادهایشان، عقاب بوده است. اینها همزمان با ظهور و حضور آریایی ها در خاورمیانه، حضور و بروز یافته اند. سفیدرو و سفیدپوست بوده اند. معنای واژه آرام و واژه آریا، هر دو صلح طلبی را در خود دارد (هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ ).
به نظر می رسد که آرامی ها، یک شعبه از اقوام تازه وارد آریایی بوده اند. لذا این معما هم حل می شود که چگونه، نسب ایرانیان و کنعانیان و فنیقیان، همگی به سام بن نوح می رسد. چون ایشان شعبه های مختلف آریایی ها بوده اند که در اجداد، مشترک بوده اند. برخی پژوهش های جدید ژنتیک تکاملی هم موید این است که برخی از اعراب، نسلشان به نواحی آریایی نشین اوراسیا بر می گردد.
[۱]
پس اولا حضرت ابراهیم (و نسل اسماعیل و اسحاق) آریایی هستند. دوم آنکه نماد عقاب و فره ایزدی (چه قوچ و چه عقاب) نمادهایی آریایی-آرامی اند. سوم اینکه احتمالا ذوالقرنین نه تنها از سمت مادر، بلکه همچنین پدر، ممکن است به حضرت ابراهیم (ع) برسد. والله اعلم.
ایران اسلامی و آریایی ما، ایرانی ابراهیمی است و الله اعلم.
مراحل تاریخی اجداد اقوام ایرانی
"گفتهاند که منوچهر پدر ایرانیان، همان منشخر پسر منشخر باغ، و او یعیش بن ویزک بوده و ویزک همان اسحاق است " (مسعودی، مورخ و جغرافی دان شیعه قرن چهارم، در کتاب التنبیه و الاشراف، به نقل از ویکی فقه) لذا طبق این قول تاریخی قرن چهارمی، نسب ایرانیان (کیانیان) به اسحاق و ابراهیم خلیل الرحمن می رسد.
لذا مراحل تاریخی اجداد اقوام ایرانی اینگونه می شود:
۱- حضور در زاگرس و ایران به همراه نوح نبی (ص) و سام بن نوح در حدود ۷ هزار سال پیش
۲- مهاجرت به سرزمین های شمالی و شمال شرقی آسیا (و از آنجا طبق برخی شواهد احیانا به آلاسکا و کانادا و آمریکا)
۳- بازگشت به ایران و خاورمیانه به همراه موج اول مهاجرت آریایی ها به خاورمیانه در ۵۰۰۰ سال پیش. به نظر می رسد آرامیان و آموریان (و حرانیان در آن برهه) از جمله آریائیان مهاجر و کوچ رو بودند و لذا اجداد ابراهیم خلیل (ع) آریایی یا ایرانی بوده اند والله اعلم.
۴- تشکیل قبیله های فرزندان ابراهیم خلیل الرحمن (ع) در حدود ۴ هزار سال پیش که از جمله ایشان کیانیان (و منوچهر) بوده اند.
۵- مهاجرت دوم از خاورمیانه به سرزمین های شمالی و شمال شرقی آسیا توسط برخی از ایرانیان (اجداد پارسیان) در حوالی بین 4000 تا 3000 سال پیش. به نظر می رسد برخی از ایرانیان (مانند مادها) در ایران باقی ماندند و در این مهاجرت حضور نداشتند.
۶- بازگشت دوم پارسیان به ایران در حوالی ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش.
۷- تشکیل حکومت هخامنشی توسط پارسیان در حوالی ۲۶۰۰ سال پیش.
منابع و پانویس
- ↑ Rodriguez-Flores, Juan L., Khalid Fakhro, Francisco Agosto-Perez, Monica D. Ramstetter, Leonardo Arbiza, Thomas L. Vincent, Amal Robay et al. "Indigenous Arabs are descendants of the earliest split from ancient Eurasian populations." Genome research 26, no. 2 (2016): 151-162.