دحو الارض و گسترش قاره ها
درباره دحو الارض و اعجاز علمی
اکتشاف علمی زیر که مربوط به سال ۲۰۱۷ و راوی آن نیوساینتیست است، تایید کننده وجود مرحله ای در تاریخ طبیعی زمین به نام دحو الارض و همچنین فرازهای از ادعیه ماثوره و احادیث ماست که مضامینی مانند "کبس الارض علی الماء" و یا "بسط الارض علی الماء" دارند.
یعنی خشکی های امروزین و قاره ها از ابتدا بیرون آب نبوده اند و ابتدا تقریبا تمامی سطح زمین پوشیده از آب بوده است و اقیانوسی سراسری کل زمین را پوشانده بوده است و سپس خشکی ها سر از آب در آوردند و ابرقاره (مثل ابر قاره واحد پانگه آ) شکل گرفت و سپس قاره های امروزین تمایز مکانی یافتند.
اگر عبارت قرآنی "والارض بعد ذلک دحاها" را در رویکرد چند معنایی مرتبط با این پدیده بتوان انگاشت، علاوه بر اعجاز احادیث، با اعجاز علمی قرآن هم مرتبط می شود (برخی محدثین قائل به ارتباط بین دحو الارض و این آیه شریفه بوده اند) و الله اعلم.
لازم به ذکر است که مطابق عمرسنجی صخره ها، صخره هایی با قدمت دوران Archean (یعنی حوالی 3 تا 4 میلیارد سال پیش) در شبه جزیره عربستان کشف شده است که موید "گسترش خشکی های زمین از بستر کعبه" است. یعنی از جمله اولین صخره هایی که سر از اقیانوس اولیه بیرون آوردند (و آثار رسوبات و سپس هوازدگی ناشی از خروج از آب را در خود حفظ کرده اند)، برخی صخره های شبه جزیره عربستان است. لازم به ذکر است که صخره هایی با قدمت 3 تا 4 میلیارد سال، فقط در برخی نواحی محدود در کره زمین پیدا می شوند: غرب استرالیا، جنوب آفریقا و از جمله در شبه جزیره عربستان.