تکلم مورچگان
مورچه ها، برای اینکه بتوانند به زندگی اجتماعی پیچیده خود ادامه دهند، از روشهای متنوعی برای برقراری ارتباط و هماهنگی استفاده می کنند. آنها می توانند از چهار طریق با هم ارتباط برقرار کنند: 1-شیمیایی – بویایی: یعنی مورچگان با رها کردن مولکولهای شیمیایی مختلف در هوا، به یکدیگر پیغامهای مختلفی میدهند. 2-گفتاری – شنیداری: یعنی با تولید ارادی صداهای مختلفی که هر کدام معنای مشخصی دارد، با یکدیگر سخن می گویند. 3-حرکتی – دیداری: یعنی با اجرای حرکات ایماء، اشاره و شاید نوعی پانتومیم، به همدیگر پیغامهایی می دهند. 4-رفتاری – همکاری: یعنی از روی رفتار یکدیگر، متوجه وضعیت گروهی می شوند و با هم، همکاری می کنند.
دانشمندان تعداد گونه های مختلف مورچگان را بین 16 تا 20 هزار گونه میدانند. مورچگان یکی از موفقترین گونه های زیستی سیاره زمین به شمار میروند چون میتوانند بر مشکلات مختلفی که در زندگی و محیط طبیعیشان داشته و دارند، به خوبی غلبه کنند و خود را با شرایط به خوبی تطبیق دهند. یکی از تواناییهایی که خداوند در آفرینش مورچگان به آنها عطاء کرده است، تواناییهای ارتباطی مورچگان است.
دانشمندان تا قبل از نیمه دوم قرن بیستم، دانش کمی درباره شیوه های ارتباطی مورچگان داشتند. در نیمه قرن بیستم، جزئیاتی از زبان شیمیایی حشرات که با ارسال مولکولهای شیمیایی در هوا کار می کند، آرام آرام کشف شد. همچنین در پنجاه سال اخیر، دانشمندان کشف کردند که بسیاری از گونههای مورچگان می توانند به صورت ارادی به تولید صدا و ارتعاش بپردازند. میکروسکوپهای قوی الکترونی که در اواخر قرن بیستم در اختیار حشره شناسان قرار گرفت، آنان را قادر ساخت تا به جزئیات جالبی از ارگانهای تولید صدا و ارتعاش در بدن مورچگان پی ببرند. در سال 2000 میلادی، دو دانشمند مقاله ای نوشتند و در آن اعلام کردند که مورچگان می توانند با استفاده از کلماتی صوتی، با هم صحبت کنند. پژوهش های دانشمندان در سالهای بعد نشان داد که مورچگان علاوه بر یک زبان شیمیایی، یک زبان گفتاری هم دارند که دارای الفبا و کلمات و لهجه و گویش است و از طریق این زبان گفتاری-ارتعاشی، به نحوی ارادی با هم صحبت می کنند و به هم پیام می دهند و ارتباط برقرار می کنند. قرآن کریم با صراحت از سخن گفتن مورچگان و جزئیات کلمات زبان آنها خبر داده است. دانشمندان حشره شناس در قرن بیستم موفق به کشف این حقیقت علمی شدند، حقیقتی که 1400 سال پیش، توسط قرآن کریم بیان شده بوده است. این مطلب، یکی از شگفتیهای آشکار علمی این کتاب الهی است.
علامه طباطبائی (ره) که یکی از بزرگترین مفسران قرآن کریم به شمار میرود، در ضمن تفسیر این آیه شریفه، به قدرت شگفت انگیز حواس برخی از حیوانات و حشرات (که علم تجربی موفق به کشف آنها شده است) اشاره می کنند. ایشان سخن گفتن مورچه در این آیه شریفه را یک نطق واقعی (یعنی سخن گفتن واقعی) می دانند. جالب است که مردمان 1000 سال پیش، با خواندن این آیه تعجب می کردند و دچار این پرسش ذهنی می شدند "که مگر مورچگان هم حرف می زنند؟". آنها پیش عالم بزرگ زمان خود (یعنی سید مرتضی (ره)) می رفتند و در این باره راهنمایی می خواستند.