سبک قرآن
این پژوهش، در پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتی انجام شده است.
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسْمَ رَبِّكَ ٱلْأَعْلَى
منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!
آیه 1 سوره اعلی
ٱلَّذِى خَلَقَ فَسَوَّىٰ
همان خداوندی که آفرید و منظم کرد،
آیه 2 سوره اعلی
وَٱلَّذِى قَدَّرَ فَهَدَىٰ
و همان که اندازه‌گیری کرد و هدایت نمود،
آیه 3 سوره اعلی
وَٱلَّذِىٓ أَخْرَجَ ٱلْمَرْعَىٰ
و آن کس را که چراگاه را به وجود آورد،
آیه 4 سوره اعلی
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحْوَىٰ
سپس آن را خشک و تیره قرار داد!
آیه 5 سوره اعلی
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ
ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم و هرگز فراموش نخواهی کرد،
آیه 6 سوره اعلی
عبارت محوری
سبّح
پرسش
با توجه به اینکه آیات اول سوره یعنی یک، دو و سه به مفاهیمی اشاره کرده است و یکباره در آیات چهار و پنج به مفاهیم جزیی رسیده است، آیا می‌توان برداشت کرد که آنها هم اشاره به مفاهیم کلی و بزرگ مانند قیامت بوده‌اند؟ آیا این یک نوع سبک در کل قرآن است؟ چه موارد مشابه‌ای وجود دارد؟