خلقت انسان از علق: تفاوت میان نسخهها
خط ۲: | خط ۲: | ||
=بیان ایده= | =بیان ایده= | ||
خداوند از ميان مخلوقات، از | خداوند از ميان مخلوقات، از مهمترين پديده جهان خلقت و گل سرسبد آفرينش يعنى «انسان» یاد كرده و آفرينش او را بازگو می کند و میفرمايد: "خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَق". "منظور از "انسان" جنس بشر است كه از راه تناسل پديد مىآيد <ref>طباطبایی،20/323</ref>. "علق" در اصل به معنى چسبيدن به چيزى است و لذا به خون بسته و همچنين به زالو كه براى مكيدن خون به بدن میچسبد، "علق" گفتهاند. از آنجا كه نطفه بعد از گذراندن دوران نخستين درعالم جنينی به شكل قطعه خون بسته چسبنده به ظاهر كم ارزش در مىآيد، مبدأ آفرينش انسان را در اين آيه همين موجود ناچيز میشمرد تا قدرت نمایى عظيم پروردگار روشن شود كه از موجودى چنان بیارزش مخلوقى چنين با ارزش آفريده است. | ||
[[پرونده:خلقت انسان از علق 1.jpg|قاب|وسط|شکل1: شکل گیری گردش خون جفتی- رحمی]] | [[پرونده:خلقت انسان از علق 1.jpg|قاب|وسط|شکل1: شکل گیری گردش خون جفتی- رحمی]] | ||
بعضى نيز گفتهاند: منظور از علق در اينجا گل آدم است كه آن هم حالت چسبندگى داشت. گاه "علق" را به معنى موجود "صاحب علاقه" دانستهاند كه اشارهاى به روح اجتماعى انسان است و علقه | بعضى نيز گفتهاند: منظور از علق در اينجا گل آدم است كه آن هم حالت چسبندگى داشت. گاه "علق" را به معنى موجود "صاحب علاقه" دانستهاند كه اشارهاى به روح اجتماعى انسان است و علقه آنها به يكديگر را كه در حقيقت پايه اصلى تكامل بشر و پيشرفت تمدنها است، نشان میدهد. بعضى نيز "علق" را اشاره به "نطفه نر" (اسپرم) ميدانند كه شباهت زيادى به زالو دارد كه به سوى نطفه زن در رحم پيش میرود و به آن میچسبد و از تركيب آن دو نطفه كامل انسان به وجود میآيد <ref>مکارم شیرازی، 27/156</ref>. | ||
[[پرونده:خلقت انسان از علق 2.jpg|قاب|وسط|تصوير جنين 10 ميليمتری كه در هفته هفتم بارداری قرار دارد.]] | |||
=بررسی لغوی و تفسیری= | =بررسی لغوی و تفسیری= | ||
==کلمات اصلی== | ==کلمات اصلی== |
نسخهٔ ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۳
بیان ایده
خداوند از ميان مخلوقات، از مهمترين پديده جهان خلقت و گل سرسبد آفرينش يعنى «انسان» یاد كرده و آفرينش او را بازگو می کند و میفرمايد: "خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَق". "منظور از "انسان" جنس بشر است كه از راه تناسل پديد مىآيد [۱]. "علق" در اصل به معنى چسبيدن به چيزى است و لذا به خون بسته و همچنين به زالو كه براى مكيدن خون به بدن میچسبد، "علق" گفتهاند. از آنجا كه نطفه بعد از گذراندن دوران نخستين درعالم جنينی به شكل قطعه خون بسته چسبنده به ظاهر كم ارزش در مىآيد، مبدأ آفرينش انسان را در اين آيه همين موجود ناچيز میشمرد تا قدرت نمایى عظيم پروردگار روشن شود كه از موجودى چنان بیارزش مخلوقى چنين با ارزش آفريده است.
بعضى نيز گفتهاند: منظور از علق در اينجا گل آدم است كه آن هم حالت چسبندگى داشت. گاه "علق" را به معنى موجود "صاحب علاقه" دانستهاند كه اشارهاى به روح اجتماعى انسان است و علقه آنها به يكديگر را كه در حقيقت پايه اصلى تكامل بشر و پيشرفت تمدنها است، نشان میدهد. بعضى نيز "علق" را اشاره به "نطفه نر" (اسپرم) ميدانند كه شباهت زيادى به زالو دارد كه به سوى نطفه زن در رحم پيش میرود و به آن میچسبد و از تركيب آن دو نطفه كامل انسان به وجود میآيد [۲].
بررسی لغوی و تفسیری
کلمات اصلی
- عَلَقٍ: جمع "علقه"به معنی لختة خون، زالو (راغب اصفهانی، ص579)
آیات مرتبط
سوالات تحقیق
- به چه دلیل در این آیه "علق" شکل جمع "علقه" به کار رفته است؟
- با توجه به آیات دیگر "علق" چه مرحلهای از تکامل انسان است؟
- آيا ميتوان گفت "عَلقه" مرحله اي است كه بين مادر و سلول تخم عُلقه ايجاد مي شود؟
- آیا میتوان "علق" در آیه مذکور را به معنی علائق گرفت؟ آیا آیه به صفات و آثار موجود در نطفه که به ارث میرسند، اشاره دارد؟
- چرا در این آیه مراحل قبلی آفرینش را ذکر نکرده و فقط مرحله "علق" را یاد کرده است؟
- از لحاظ مراحل آفرينش، مرحله علق در قبل و بعد از كدام مراحل قرار دارد؟
- كدام يك از مراحل «لانه گزينی»، «تشكيل ديسك جنينی» و يا «مراحل اوليه اندام زايي (Organogenesis)» را میتوان مرحله علقه دانست؟
- با توجه به یافتههای علمی، آیا میتوان گفت اشاره به نطفه مرد (اسپرماتوزوئید) است؟
- آیا علقه اشاره به خون بسته است که از ترکیب اسپرم مرد با اوول زن حاصل میشود و سپس داخل رحم زن میشود و به آن آویزان میگردد؟
منابع
1. راغب اصفهانی،حسین، مفردات الفاظ القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دار القلم، دمشق
2. شمس لاهيجانی، م.، جنين شناسی (جلد اول) توليد مثل و چگونگی رشد و نمو جنين، 1374ش
3. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن،دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسين حوزه علميه، قم، 1417ق
4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران،1374 ش