سبک قرآن

این پژوهش، در پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتی انجام شده است.

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَبِّحِ ٱسْمَ رَبِّكَ ٱلْأَعْلَى

منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!

آیه 1 سوره اعلی

ٱلَّذِى خَلَقَ فَسَوَّىٰ

همان خداوندی که آفرید و منظم کرد،

آیه 2 سوره اعلی

وَٱلَّذِى قَدَّرَ فَهَدَىٰ

و همان که اندازه‌گیری کرد و هدایت نمود،

آیه 3 سوره اعلی

وَٱلَّذِىٓ أَخْرَجَ ٱلْمَرْعَىٰ

و آن کس را که چراگاه را به وجود آورد،

آیه 4 سوره اعلی

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحْوَىٰ

سپس آن را خشک و تیره قرار داد!

آیه 5 سوره اعلی

سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم و هرگز فراموش نخواهی کرد،

آیه 6 سوره اعلی

عبارت محوری

سبّح

پرسش

با توجه به اینکه آیات اول سوره یعنی یک، دو و سه به مفاهیمی اشاره کرده است و یکباره در آیات چهار و پنج به مفاهیم جزیی رسیده است، آیا می‌توان برداشت کرد که آنها هم اشاره به مفاهیم کلی و بزرگ مانند قیامت بوده‌اند؟ آیا این یک نوع سبک در کل قرآن است؟ چه موارد مشابه‌ای وجود دارد؟