تعامل در مقابل سختی‌ها و نعمت‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نمایش پیام|approved|این پژوهش، در :شبکه_نخبگان_و_قرآن%E2%80%8Cکاوی:درباره| پژوهشکد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=عبارت محوری= | =عبارت محوری= | ||
ان مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٌ قَنُوطٌ-عْرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ | |||
=پرسش= | =پرسش= | ||
برخورد یا تعامل سالم انسان در مقابل سختی‌ها و نعمت‌ها چگونه باید باشد؟ | برخورد یا تعامل سالم انسان در مقابل سختی‌ها و نعمت‌ها چگونه باید باشد؟<br> | ||
راهکار قرآن رفتار انسان در مواجهه با سختی‌ها و نعمت‌ها با راهکار علم روانشناسی چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد؟ | |||
[[رده:فصلت.آیه49]] | [[رده:فصلت.آیه49]] | ||
[[رده:فصلت.آیه51]] | [[رده:فصلت.آیه51]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۴۹
این پژوهش، در پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتی انجام شده است.
لَّا يَسْـَٔمُ ٱلْإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٌ قَنُوطٌ
انسان هرگز از تقاضای نیکی (و نعمت) خسته نمی‌شود؛ و هرگاه شرّ و بدی به او رسد، بسیار مأیوس و نومید می‌گردد!
آیه 49 سوره فصلت
وَإِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى ٱلْإِنسَٰنِ أَعْرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
و هرگاه به انسان (غافل و بی‌خبر) نعمت دهیم، روی می‌گرداند و به حال تکبّر از حق دور می‌شود؛ ولی هرگاه مختصر ناراحتی به او رسد، تقاضای فراوان و مستمرّ (برای بر طرف شدن آن) دارد!
آیه 51 سوره فصلت
عبارت محوری
ان مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٌ قَنُوطٌ-عْرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
پرسش
برخورد یا تعامل سالم انسان در مقابل سختی‌ها و نعمت‌ها چگونه باید باشد؟
راهکار قرآن رفتار انسان در مواجهه با سختی‌ها و نعمت‌ها با راهکار علم روانشناسی چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد؟