فتح مکه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=بررسی لغوی و تفسیری= | =بررسی لغوی و تفسیری= | ||
==کلمات اصلی== | ==کلمات اصلی== | ||
* اذا: ظرف زمان آينده است و از آينده خبر | * اذا: ظرف زمان آينده است و از آينده خبر مىدهد و گاه متضمن معنای شرط است <REF>راغب اصفهانی، ص72</REF>. | ||
* نصر: یاری | * نصر: یاری <REF>همو، ص808</REF> | ||
* فتح: رفع گره و مشکل، گشایش | * فتح: رفع گره و مشکل، گشایش <REF>همو، ص 621</REF> | ||
* دین: اطاعت، شریعت | * دین: اطاعت، شریعت <REF>همو،ص 323</REF> | ||
* افواجا: "فوج" به معناى جماعتى است كه به سرعت گذر كنند، جمع اين كلمه" افواج" است | * افواجا: "فوج" به معناى جماعتى است كه به سرعت گذر كنند، جمع اين كلمه" افواج" است <REF>همو، 646</REF>. | ||
=اهداف و روش تحقیق= | =اهداف و روش تحقیق= | ||
با توجه به مسایل مطرح شده درباره سیاق آیه و نظر مفسران، وعده ی خداوند در این سوره با فتح مکه به وقوع پیوست.گرچه "فتح" در اينجا به صورت مطلق گفته شده، میتوان با قراینى كه پیشتر یاد شد، مراد از آن را "فتح مكه" دانست كه چنين بازتاب | با توجه به مسایل مطرح شده درباره سیاق آیه و نظر مفسران، وعده ی خداوند در این سوره با فتح مکه به وقوع پیوست.گرچه "فتح" در اينجا به صورت مطلق گفته شده، میتوان با قراینى كه پیشتر یاد شد، مراد از آن را "فتح مكه" دانست كه چنين بازتاب گستردهاى داشته است. فتح مكه، فصل نوينى در تاريخ اسلام گشود، زیرا مركز اصلى شرك متلاشى شد، بتها از ميان رفت، اميد بت پرستان به يأس و نوميدى مبدل گشت و موانعى كه بر سر راه ايمان مردم به اسلام وجود داشت، برچيده شد. به همين دليل فتح مكه را بايد مرحله تثبيت اسلام و استقرار آن در جزيره العرب دانست. از این رو، بعد از فتح مكه هيچ مقاومت جدی از ناحيه مشركان ديده نشد و مردم از تمام نقاط جزيره براى پذيرش اسلام به حضور پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم) مىآمدند. | ||
اصل ادعای مطرح شده در این آیه اخبار از غیب و تحقق وعده خداوند به یاری | اصل ادعای مطرح شده در این آیه اخبار از غیب و تحقق وعده خداوند به یاری و پیروزی مسلمانان است. بنابراین تطبیق هر یک از پیروزیهای یادشده بر این آیه و آیات مرتبط، در عین اهمیت و تقویت ادعای فوق منافاتی با آن ندارد. | ||
=آیات مرتبط= | =آیات مرتبط= | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
# | # | ||
=منابع= | =پانویس و منابع= | ||
{{پانویس|1|اندازه=ریز|30em}} | |||
1. آلوسی، محمود،روح المعانی فی تفسیرالقرآن العظیم،،دار الکتب العلمیه، بیروت 1415 | 1. آلوسی، محمود،روح المعانی فی تفسیرالقرآن العظیم،،دار الکتب العلمیه، بیروت 1415 | ||
خط ۵۵: | خط ۶۰: | ||
4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران،1374ش | 4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران،1374ش | ||
[[رده: نصر.آیه1]] | [[رده: نصر.آیه1]] | ||
[[رده: نصر.آیه2]] | [[رده: نصر.آیه2]] | ||
[[رده: نصر.آیه3]] | [[رده: نصر.آیه3]] | ||
[[رده: | [[رده: پیشنهاده]] | ||
[[رده: تاریخ و باستانشناسی]] | |||
[[رده: دین]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۰
بیان ایده
یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم را به وقوع پیوستن آنچیزی که از آن خبر داده است، دانستهاند. در این سوره خداوند به رسول خود وعده فتح و یاری میدهد و از آن روزی میگوید که مردم گروه گروه اسلام میآوردند. مفسران در باره اینکه مراد از این فتح، کدام پیروزی است، هم نظر نیستند. بیشتر آنان "فتح مکه" را مصداق آیه میدانند. گروهی دیگر صلح حدیبیه و برخی اسلام آوردن اهل یمن و انصار را مراد آیه میپندارند. آنچه که میتواند مؤید نظر گروه اول باشد، اینست که:
● اين سوره در مدينه، بعد از صلح حديبيه و قبل از فتح مكه نازل شده است.
لفظ "اذا" برای استقبال(آينده) به کار میرود، پس مضمون آيه شريفه اخبار از امرى است كه هنوز رخ نداده و به زودی واقع خواهد شد و چون آن امر "يارى و فتح" است. در نتيجه، این سوره از بشارتها و مژدههاى خداوند تعالى به پيامبر و نيز از خبرهاى غيبى قرآن كريم است.
● منظور از" نصر" و" فتح" آن طور كه بعضى از مفسران پنداشتهاند، نصرت و فتح به طور کلی نيست تا آيه شريفه با تمامى مواقفى كه خداى تعالى پيامبرش را يارى نموده و بر دشمنان پيروز كرده- مثلاً با ايمان آوردن انصار و اهل يمن- منطبق شود. زیرا آيه" وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْواجاً" آن را رد میکند. چه اینکه اسلام آوردن انصار و اهل يمن و ساير مسلمانان كه قبل از فتح مكه مسلمان شدند، فوج فوج نبوده است. نيز منظور آيه، صلح حديبيه كه خداوند آن را در آيه" إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً"، فتح خوانده، نمىتواند باشد. براى آنكه در واقعه صلح حديبيه مردم فوج فوج به اسلام نگرویدند. پس روشنترين واقعهاى كه مىتواند مصداق اين نصرت و فتح باشد، فتح مكه است. چون این فتح در دوران حیات رسول خدا(ص)، امالفتوحات و پیروزی بسیار مهم و نصرت آشکاری بود كه بنيان شرك را در جزيره العرب ريشه كن ساخت.
مؤيد اين نظر وعده نصرتى است كه در ضمن آیات نازل شده در باره حدیبیه داده و فرموده:
چون تنها فتح مرتبط با فتح حديبيه همان فتح مكه است كه دو سال بعد از صلح حديبيه اتفاق افتاد[۱] [۲].
بررسی لغوی و تفسیری
کلمات اصلی
- اذا: ظرف زمان آينده است و از آينده خبر مىدهد و گاه متضمن معنای شرط است [۳].
- نصر: یاری [۴]
- فتح: رفع گره و مشکل، گشایش [۵]
- دین: اطاعت، شریعت [۶]
- افواجا: "فوج" به معناى جماعتى است كه به سرعت گذر كنند، جمع اين كلمه" افواج" است [۷].
اهداف و روش تحقیق
با توجه به مسایل مطرح شده درباره سیاق آیه و نظر مفسران، وعده ی خداوند در این سوره با فتح مکه به وقوع پیوست.گرچه "فتح" در اينجا به صورت مطلق گفته شده، میتوان با قراینى كه پیشتر یاد شد، مراد از آن را "فتح مكه" دانست كه چنين بازتاب گستردهاى داشته است. فتح مكه، فصل نوينى در تاريخ اسلام گشود، زیرا مركز اصلى شرك متلاشى شد، بتها از ميان رفت، اميد بت پرستان به يأس و نوميدى مبدل گشت و موانعى كه بر سر راه ايمان مردم به اسلام وجود داشت، برچيده شد. به همين دليل فتح مكه را بايد مرحله تثبيت اسلام و استقرار آن در جزيره العرب دانست. از این رو، بعد از فتح مكه هيچ مقاومت جدی از ناحيه مشركان ديده نشد و مردم از تمام نقاط جزيره براى پذيرش اسلام به حضور پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم) مىآمدند.
اصل ادعای مطرح شده در این آیه اخبار از غیب و تحقق وعده خداوند به یاری و پیروزی مسلمانان است. بنابراین تطبیق هر یک از پیروزیهای یادشده بر این آیه و آیات مرتبط، در عین اهمیت و تقویت ادعای فوق منافاتی با آن ندارد.
آیات مرتبط
سوالات تحقیق
- شأن نزول این آیات چیست؟
- آیا میتوان در آیات ابتدای سوره فتح، صدر آیه را بر صلح حدیبیه و ذیل آن را بر فتح مکه منطبق کرد؟
- آیا نوع "ال"در "الفتح" تغییری در مفهوم و مصداق آیه ایجاد میکند؟
- چه ارتباطی میان صلح حدیبیه و فتح مکه وجود دارد؟
- چگونه میتوان اخبار از غیب را در شمار اعجاز علمی یاد کرد؟
پانویس و منابع
1. آلوسی، محمود،روح المعانی فی تفسیرالقرآن العظیم،،دار الکتب العلمیه، بیروت 1415
2. راغب اصفهانی، حسین، مفردات الالفاظ القرآن، به کوشش صفوان عدنان داوودی، دار القلم، دمشق
3. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن،دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسين حوزه علميه، قم، 1417ق
4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران،1374ش